کوچک که بودم وقتی عصبانی میشدم و حرف بدی از دهنم میپرید یا داد و فریاد راه مینداختم ، بعدش میرفتم و عذر خواهی میکردم و میگفتم ببخشید ، عصبانی یا ناراحت  بودم ،نفهمیدم . در این مواقع بابام همیشه می گفت : همه ی ادم ها توی شرایط عادی چنین رفتاری ندارن ، ادم درست اونیه که در شرایط بد هم یسری خط قرمز ها رو رعایت کنه و  حریم ها رو نشکنه. 

 

امروز داشتم به این فکر میکردم که برای خیلی از افراد ، خیلی وقت ها ، با وجود درگیری و خستگی خودم ، خیلی وقت گذاشتم و بعد در صورت بر خورد من به یه مشکلی ، همین ادم ها میگن که وقت ندارم ، یاد بد برخورد می کنن و خلاصه از این قضیه داشتم دلگیر میشدم و توی ذهنم نقشه میکشیدم که منم مثل خودشون بشم که !!!!!

بله بله ، یادم اومد همه ی ادم ها همینطوری اند ، ادم درست اونیه که در چنین شرایطی هم باز کمک کنه !

ولی با این حال هیچ وقت این قضیه رو زیر پا نمیزارم که همون ادم درست ، اگه  روزی دید به اندازه ی آنچه که لایقش هست، دریافت نمیکنه ، شاید کم انگیزه بشه ، شایدم دلچرکین ، نمیدونم ! حتی اگه این اتفاق هم نیوفته و باز هم به همه کمک کنه ، من باز هم میگم که قدر شناسی یکی از اون چیزایی که جا برای امیدوار بودن  به دنیا و اتفاقات خوب رو ایجاد میکنه ! 

 

و من الله توفیق