خدا شاهده که روزی چند بار میام اینجا ، از منوی سمت راست انتشار رو میزنم ، بعد میزنم روی ارسال مطلب جدید و یهو بوووووووم ذهنم خالی میشه ! ولی الان که فکر می کنم میخوام از خودم تشکر کنم ! به نظرم همه ی ادم ها نیاز دارن که از خود مچکر باشن ! اصلا شاید هر ویژگی رو باید به اندازه و متعادل  داشت . اینو گفتم یادم به این جلد ناداستان که راجع به غذاست افتاد ( ایشون) . نویسنده توی مقدمه میگه که انوااااع و اقسام آش رو داریم ، حتی از آش ماهی و آش گوجه حرف میزنه ( و وای من که عاشق گوناگونی ام، دلم پررر میزنه برای خوردن و چشیدنشون) ، میگه که هر ادمی با هر سلیقه ای میتونه هر آشی که دوست داشته باشه درست کنه، ولی همه ی این آش ها باید قوام داشته باشن ، و این قوام رو همون " اب و دون سوا" نبودن ، "یکدست بودن " و مثل اینا میشه تعریف کرد ! اصلا ادم هم باید قوام داشته باشه ، یکدست باشه ، ولی از چیز های متفاوتی تشکیل شده باشه !از اصل موضوع منحرف نشیم ، جونم براتون بگه که داشتم از ، از خودم مچکر بودن حرف میزدم.

به نظرم لازمه . چرا ؟ چون دنیای امروز ، دنیاییه که برای دیده شدن باید خیلی خوب باشی ؛ اینگار نا خوداگاه توی ذهنمون کردن که ، به اندازه ی کافی وجود نداره ، برای پیشرفت ، برای کاری کردن ، برای مفید بودن و اصلا برای بودن ، باید خیلی باشی ! بماند که ذات انسان هم ایده آلگرا ست .

حالا توی این شرایط و رقابتِ بهترین باش ، گاهی چنان به خودمون سخت میگیریم که یادمون میره چقدر خوبیم ، چقدر این تلاشمون مهمه ، چقدر پیشرفت کردیم ، چقدر وایسادیم ، ترسیدیم ، مریض شدیم ولی هنوز حرکت کردیم . اون وقته که گرچه شرایط خیلی خوبه ولی ما نا ارومیم ، چون یادمون رفته به حد کافی برای خوب بودن جون کندیم .

در جهت درمان این رفتار اما ، گفته میشه بنویسین از خوبی هاتون و از داشته هاتون  تا به یاد بیارین که کم نیسین !

من امروز به این وسیله از خودم که تمام سعی اشو کرد که متوقف نشه ، نهایت تشکر و سپاس رو دارم .

از خودم تشکر میکنم بابت وقتایی که شدیدا ترسید  و رنجید ولی دست نکشید.

تشکر میکنم بابت عشقش به کشف و پیشرفت 

از همه مهم تر بابت شاکر بودنش از خدا .

و نه تنها از خودم ، از تک تک شماهایی که هر روز که پاشدین ، صرفا سعی کردین که مفید و خوب باشین ، بابت روزایی که سخت بود و دووم اوردین تشکر میکنم و با رعایت قوانین اسلام ، دستتون رو میبوسم .

بابت اینکه وبلاگ مینویسین و وبلاگ میخونین  تا ارتباط بین ادم ها رو زنده نگه دارین  تشکر میکنم ! 

ممنون بابت لبخندی که میزنین و بابت محبتی که پخش میکنین و بابت اینکه هنوز ادمهایی هست که دوستشون داشته باشین و هدفی هست که بخواینش و ممنون که تلاش میکنین .

 

ممنون که از جلوه های زندگی ، هرچند خسته ، دست نمیکشین.