کلی موضوع و اتفاق های جدید هست که دلم میخواد از تک تکشون براتون بنویسم:

1_ من کلاس های عملی رانندگی ام شروع شده و این برام خیلی ( صد ها خیلی بخوانید) لذت بخشه؛ ولی چیزی که بیشتر از کنترل کردن ماشین برام رانندگی رو ارزشمند کرده _حداقل الان که خیلی تازه کارم_ نیاز به کنترل ذهنه ؛ اینکه یه لحظه غافل بشی ؛ سوتی دادی و این خیلی برای جمع و جور کردن ذهنم بهم کمک میکنه!

 

2_چند روز پیش من با یکی از دوستام صحبت میکردم .از این می گفت که خیلی داره تلاش میکنه ولی نمیرسه ؛ اینگار که شرایط جور نمیشه براش  و من براش از ارزش تلاش گفتم و اینکه بالاخره شرایط فرق داره با زمانی که تلاش نمیکنی! و روز های بعدش اما به این فکر کردم که راست میگه و همه چیز تلاش نیست ؛ بعضی وقت ها شرایط باهات سازگار باشه و روز های بعد تر وقتی داشتم شعر میخوندم رسیدم به این بیت که حافظ میگه:

 

                                  گرچه وصالش نه به کوشش دهند

                                     هر قدر ای دل که توانی بکوش

خلاصه لازم دیدم به دوستم و شما یاداوری کنم  این موضوع رو :))

 

3_یادتونه چقدر آشفته بودم از شروع یسری کارِ جدید؟! هر چند پیشروی ام به اندازه ای که باید خوب نبوده؛ اما الان میتونم از اون کار ها لذت ببرم و به خوبی این رو بپذیرم که من قطعا باید تلاش کنم که روز به روز بهتر بشم اما چگونه موفق شدم؟! 

یکی دلایلی که میتونه باعث ترس از شروع یه کار جدید باشه ؛ ترس از به اندازه ی کافی خوب نبودنه؛ من اینجوری خوب شدم که پذیرفتم برای این به اندازه ی کافی خوب بودن به کسی تعهدی ندارم.

یکی دیگه از دلایلش میتونه این باشه که کسایی که قراره باهاشون کار کنیم؛ همیشه یه وجه خیلی خوبی از ما دیدن ؛ ما رو در حالت پیروزی و موفقیت دیدن و پذیرفتن این کار جدید شاید مایِ شکست خورده رو بهشون نشون بده 

این مشکل رو حضرت سعدی با این بیت حل کرد:

 

 

                                  تو قائم به خود نیستی یک قدم

                                 ز غیبت مدد می‌رسد دم به دم

 

 اصلا مگه همه ی موفقیت های قبلی رو من به دست اوردم ؟!  مگه بدون کمک های غیبی میشد؟! 

 

 

گیلبرت(کلیک کنید!) توی یکی از سخنرانی های تدش میگه که هنرمندان قدیمی برای سرزنش نکردن خودشون در خلق اثری که به اندازه ی کافی خوب نیست؛ تمام اثر هاشون رو حاصل از الهام میدونن! پس قرار نیست چه خوب و چه بدش تغییر در تلاش اونها ایجاد کنه و این دید زیباییه!

 

پ.ن:

هرچی سعی میکنم نمیتونم نگم که

من خیلی وقت نیست که اینجا مینویسم اما ؛ یسری دنبال میکنن نوشته هامو و این خیلی(میلیون ها خیلی بخوانید) برام ارزشمنده ! حتی افرادی که ناشناس دنبال میکنند و مارا به کنجکاوی میکشانند!